Właśnie taka

Jak pstrąg młody,
który z nurtu strumienia drwi każdego dnia
płynąc tam, gdzie chce,
a zwykle ku górze.

Jak kret ślepy,
który ciemność polubił i już jej się nie lęka,
drążąc w ziemi tunele
nowych światów szukając.

Jak wilk samotny,
co nie stroniąc od stada sióstr swych wilczych i braci,
w leśnych gąszczach i gajach
ścieżki własne posiada.

Jak orzeł dostojny,
który praw przestrzeni nieba strzeże swoją potęgą,
a w czas głodu się nigdy
kurzym ziarnem nie karmi.

Jak jaskółka, jak motyl,
jak skowronek, jak sarna,
jak łasiczka, jak słowik,
jak gazela… bądź!

Bogusi Strublewskiej
Warszawa, 8.11.2000.