Odchodzę

…aby wiatr mógł stać się wiatrem,
rzeka rzeką by się stała,
aby droga raz wybrana, taką właśnie pozostała.

…by rozwiązać to, co wiąże,
wolność by uczynić wolną,
aby słaba chwiejna wola do oddania była zdolną.

…by nie mazać owej prawdy,
że nie z nas jest szczęścia trwałość,
by odsłonić owo miejsce, gdzie niezmienna mieszka radość.

…wreszcie, by uczynić miejsce
temu, co ma nadejść po mnie,
co się przyjąć winno mężnie, wielkodusznie i pogodnie.

Czy powrócę? Tego nie wiem.
Niebo ma zamysły swoje.
Może wkrótce… chciałbym bardzo… lecz nie sam już, a we dwoje.

Uraduj się zatem,
bo ziemia jest żyzna
i ziarno nie umrze bezpłodnie.

Gosi Żochowskiej
Warszawa, 12.11.2002.