Nie pytam o zdanie tych, co si臋 nie znaj膮.
Do艣膰 ju偶 s艂uchania s艂贸w pr贸偶nie nad臋tych.
Nie pytam o zdanie tych, kt贸rzy przegrali.
W goryczy na pr贸偶no jest szuka膰 nadziei.
Zapytam o drog臋 w臋drowc贸w zwyci臋skich,
m臋偶贸w pe艂nych mocy i szczerej prostoty.
Zapytam o 艣wiat艂o starych latarnik贸w,
znawc贸w m贸rz wzburzonych i zacisznych port贸w.
Zapytam o s艂owa milcz膮ce kobiety,
rozwa偶ne stra偶niczki serc swoich 艣wi膮tyni.
Zapytam o gesty mieszka艅c贸w pustelni,
kt贸rym wo艅 ogrod贸w my艣li nie rozprasza.
Zasypi臋 ich gradem niezliczonych pyta艅
– o drog臋, o 艣wiat艂o, o s艂owa, o gesty…
Oni zrozumiej膮, bo sami poznali,
偶e mi艂o艣膰 nie mo偶e nie pyta膰.
Kasi Warno, w dniu imienin.
Warszawa, 25.11.2003.