Niech zakwita, co do kwiatu podobne.
Niech zachwyca, co podziwu godne.
Niech się budzi, co po nocy zaspane.
Niechaj czeka wszystko, co oczekiwane.
Niech nie smuci, co radosnym bywa.
Niech nie brudzi, co oczyszcza, obmywa.
Niechaj pięknym, co piękne będzie.
Niechaj miłość zawsze i wszędzie…
Niechaj jest czysta, piękna, kwitnąca
między usty gorące się tląca,
w dłonie czułe i mokre wtulona,
czysta, piękna i… nieskończona!
Dominice Gałązce
KODA, Ostrołęka 9. 02. 2000.