Ciągle czekam droga moja
siostro, którą znam i nie znam
na Twe czułe zaproszenie
do szukania Ciebie w Tobie.
Ciągle ufam, że z poznania
Świętej Woli kwiat rozkwitnie,
który będzie znakiem jawnym,
że nam wybrać siebie warto.
A gdy zechcesz mnie, to razem
zbudujemy dom na skale.
Zaprosimy potem dzieci
aby z nami zamieszkały.
Będę siewcą, Ty ogrodem.
Będę siłą, Ty dobrocią.
Ma odwaga z Twą czułością
mocnym więzem się połączą.
Będę się zachwycał Tobą,
Twoim wdziękiem, roztropnością.
Ty mi mądrym być pomożesz,
bym na lepsze świat przemieniał.
A gdy wieczór nas zastanie
wdzięczność Bogu okażemy,
że uczynił mnie mężczyzną,
że uczynił Cię kobietą.
Serca niepokój budzącej.
Pociąg Warszawa – Ostrołęka 31.10.1998
