utworzone przez Sylwester Laskowski | sie 10, 2017 | Short Stories, Wiersze, Wiersze dla innych, Wiersze religijne
Bez pożegnania W krzywej wieży fajni ludzie o fajnych rzeczach fajne prowadzą rozmowy. Wieża o krzyż oparta i stułą kamienie związane. Pod krzyżem zezowaty. Głowę zadziera w górę i sepleni w sercu, nieczysto i nierówno, że nie tak… i że miejsca na nowo – jak...
utworzone przez Sylwester Laskowski | sie 10, 2017 | Wiersze, Wiersze dla innych, Wiersze z okazji ślubu
Migałkom Takie to nasze – człeka wędrowanie. Zaproszeni do pełni wszechogarniającej jedności, ponad granicą samomyślenia, samoprzeżycia i samoczynienia. Nic bez siebie, nic wbrew sobie, wszystko ku większej chwale Tego, Który Jest i jest Komunią. Jedność jako...
utworzone przez Sylwester Laskowski | sie 10, 2017 | Short Stories, Wiersze, Wiersze dla innych, Wiersze religijne
Szukałem Was Z sinych palcy i bezruchu tryska płomień gorejący. – Szukałem Was. Niczym jednej, zagubionej, niczym ojciec – syna szukałem Was. Z piedestałów na bezdroża, z blasku śmierci, w mroki życia… stanął Pan nad brzegiem. Szukał ludzi. –...
utworzone przez Sylwester Laskowski | sie 10, 2017 | Short Stories, Wiersze, Wiersze dla innych, Wiersze religijne
Odszedł Pasterz od nas Wiesz, że za Tobą pójdę. Jak szczeniak za swą matką pałętał się będę po ścieżkach, które wydeptały Twoje stopy. Nie trzy razy się zaprę. Ale to nic. To nic. Ty wiesz, że Cię kocham. Jak za głosem ojca piszczał będę cicho z tęsknoty, i merdał...
utworzone przez Sylwester Laskowski | sie 10, 2017 | Short Stories, Wiersze, Wiersze dla innych
Wysłannicy nieba ,,Anioł” Utulił serdecznie, ochraniając skrzydłem przed żarem słonecznego południa. Nazbyt mocno świeciło jak na ową porę. Trawa jeszcze tak wątła, kwiaty dopiero wschodziły. Nie czas, by im słońce o sobie mówiło. Drugim skrzydłem przed deszczem...
utworzone przez Sylwester Laskowski | sie 10, 2017 | Short Stories, Wiersze, Wiersze dla innych
Ku bliskości wędrowanie Podejść chciał bliżej ten, co chodzić nie umiał, a pragnął być blisko. – Ślisko – westchnął ciężko odnalazłszy ziemię tuż przy swoim ciele. Upadł razy wiele. Smak – bez owocu, owoc – bez drzewa, drzewo – bez ziemi,...
