W artykule przeanalizowano zagadnienie modelowania popytu na usługi telekomunikacyjne. Rozpatrzono liczne czynniki determinujące zmienność popytu, w tym: cenę usługi, ceny usług komplementarnych i substytucyjnych, dochód abonentów, ich profil, czas (porę dnia) świadczenia usługi, dzień tygodnia i liczbę abonentów. Zaproponowano analityczna postać modelu, opisującego wpływ tych czynników na wielkość generowanego ruchu, rozpływ ruchu w sieci i liczbę abonentów.


Pełny tekst artykułu:

Pełny tekst artykułu możesz pobrać na tej stronie »


Wprowadzenie

Od wielu lat rynek telekomunikacyjny podlega silnym przekształceniom. Oprócz tradycyjnych przemian, wynikających z postępu technicznego, obserwuje się radykalne zmiany prawne, prowadzące do nowej formy rynku, bardziej liberalnego i bardziej konkurencyjnego. Operatorzy łącza swe sieci, a ten przywilej i jednocześnie obowiązek powoduje liczne, często nowe oraz trudne do rozwiązania problemy.

Jednym z istotnych zagadnień połączeń międzyoperatorskich jest kwestia wysokości stawek rozliczeniowych. Rozważa się konieczność ustalania tych stawek na podstawie kosztów, wskazując konkretne metody kalkulacji tych kosztów, tak aby stymulować rozwój rynku, zgodny z przyjęta polityką.

Jednak i tak ostateczna wysokość tych stawek ustala się podczas negocjacji. Jedna z zasad netocjacji sugeruje, aby poszukiwać możliwie wielkiej liczby rozwiązań danego problemu, w dodatku takich, które zaspokajałyby potrzeby każdej z negocjujących stron.

Pomocne mogą być wtedy metody wielokryterialnego wspomagania decyzji, opierające się często na analitycznych modelach, opisujących rozpatrywane zjawisko. W niniejszym artykule przedstawiono propozycje takiego modelu, uwzględniającego wiele istotnych czynników, wpływających na zachowanie się abonentów sieci telekomunikacyjnych.


Pełny tekst artykułu:

Pełny tekst artykułu możesz pobrać na tej stronie »


Model popytu

W dyskusji na temat popytu na usługi telekomunikacyjne pojawiają się ważkie pytania o wpływ czynników determinujących popyt na:

  • wielkość ruchu generowanego czy liczbę generowanych połączeń przez poszczególnych abonentów,
  • liczbę abonentów danego operatora,
  • rozpływ ruchu w sieci.

Odpowiedzi na te pytania może przynieść analiza trzech modeli składowych, które w tym artykule bedą nazywane odpowiednio:

  • modelem funkcji popytu,
  • modelem liczby abonentów,
  • modelem rozpływu ruchu.

Warto zatem obszerniej zaprezentować analityczne postaci tych modeli.


Pełny tekst artykułu:

Pełny tekst artykułu możesz pobrać na tej stronie »